அபிராமம் பசும்பொன்னிற்கு அருகில் இருக்கும் கிராமம் –
வெளிநாடு வாழ் முஸ்லிம்கள் அதிகம் இருக்கும் கிராமம் –
பலர், வெளிநாடுகளில் இருந்ததால் வசதிக்கு குறைவில்லை –
அங்கே, புதன்கிழமை தோறும் சந்தை கூடுவது வழக்கம் –
பக்கத்து கிராமங்களில் வாழ்கின்ற ஏழைப் பெண்கள் வயிற்றுப் பிழைப்புக்காக –
பருத்திமார்களை கட்டுகளாக விற்க சிலரும் – கோழி, வாத்து, வெள்ளரிக்காய் , போன்ற பல பொருட்களை விற்பதற்காக வருவார்கள் –
வீட்டுக்குத் தேவையான பொருட்களை வாங்கிச் செல்ல பல்வேறு ஊர்களிலிருந்து இளம் பெண்கள் பலரும் வருவதுமுண்டு –
இப்படி, விற்க, வாங்க வருவோரிடம் _
அந்த ஊர் முஸ்லிம் இளைஞர்கள் இரட்டை அர்த்த வார்த்தைகளால் கேலி செய்தும் தகாத நடவடிக்கைகளால் மானபங்கம் ஏற்படும்படியும் தொடர்ந்து நடந்து வந்தனர் –
அந்த ஊர் முஸ்லிம் பெரியவர்களும் இதைக் கண்டிக்காத நிலையில் –
அந்தப் பெண்கள் எல்லாம் பசும்பொன் தேவர் அவர்களிடம் நடந்த சம்பவங்களைச் சொல்லி கண்கலங்கினார்கள் –
பெற்ற தாயை ‘அம்மா’ என்று ஆசையோடு அழைக்கும் பாக்கியத்தை இழந்த பசும்பொன் தேவர் ஒட்டு மொத்த பெண்ணினத்தையும் தன் தாயாகப் பார்த்தவர் –
கோபமும், ஆத்திரமும் உள்ளுக்குள் கொழுந்துவிட ஒரு கணம் கண்களை இறுக மூடி பெருமூச்சால் உள்ளுக்குள் பற்றிய தீயைக் கட்டுப்படுத்திக்கொண்ட தேவர் பெருமகனார் கண்களைத் திறந்து பார்க்க எதிரே இருந்தோர் “அய்யா, ஒரு வார்த்தை சொல்லுங்க அவனுங்கள தட்டி தூக்கிட்டு வந்துடுறோம்” என்று சொன்னார்கள் –
இல்லப்பா, பாதிப்பை ஏற்படுத்துவங்க இந்து மதத்தை சேர்ந்த பசங்களா இருந்திருந்தா’. நம்ம பிரச்சினையை நாம தீர்த்துக்கிட்டோம்னு போய்டும் –
அவங்க முஸ்லிம் நாம கோபத்தை காட்டினா… ஒரு இந்து, முஸ்லீமை அடிச்சிட்டான்னு சொல்லுவாங்களே தவிர, செஞ்ச தப்புக்கு நியாயம் கேட்டதா சொல்ல மாட்டாங்க –
வேற மாதிரி கையாண்டாத்தான் சரியா இருக்கும் – என்று கூறினார் –
பள்ளிவாசல் பெரியவர்களுக்கு ஆள் அனுப்பி பாதிக்கப்பட்ட பெண்களையும் அனுப்பி, சம்பந்தப்பட்ட இளைஞர்களைக் கண்டித்துப் பரிகாரம் செய்யவும், இதற்குப் பிறகு இப்படி நடக்காமல் பார்த்துக் கொள்ளுமாறும் சொல்லி அனுப்பினார் தேவர் –
ஆனால், பள்ளிவாசல் பெரியவர்கள் அவர்களை கண்டிக்கவும் இல்லை கண்டுகொள்ளவும் இல்லை இதனால் இளைஞர்கள் மேலும் ஊக்கம் பெற்று மிகவும் மோசமாக நடக்க ஆரம்பித்தனர்-
அப்போதும் கூட தன் உணர்வுகளைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு, சாத்வீக நெறியில் காரியத்தைத் துரிதப்படுத்தும் வகையில் அபிராமம் கிராமத்தில் உள்ள இந்துக்கள் மகாசபையை உருவாக்கி, தானே அந்த அமைப்பின் தலைமைப் பொறுப்பேற்று அறவழியில் அந்தப் போராட்டத்தை நடத்தத் திட்டமிட்டார் –
முஸ்லிம்களின் விவசாய நிலங்களில் யாரும் வேலைக்குப் போகக்கூடாது என்றும், முஸ்லிம் கடைகளில் யாரும் பொருட்கள் வாங்கக் கூடாது என்றும் தீர்மானம் செய்யப்பட்டது –
கட்டுப்பாட்டோடு இந்தத் தீர்மானத்தை இந்துக்கள் அனைவரும் செயல்படுத்தியதால் இஸ்லாமியர்கள் அனைவரும் பெரிதும் பாதிக்கப்பட்டனர் –
ஆனால், அதற்குப் பின்னரும் புத்தி வராத இஸ்லாமியர்கள் வெள்ளையனுக்கு தந்திகள் அனுப்பினார்கள் –
சமூகக் கலவரத்தைத் தூண்டியதாக 107 வது செக்ஷன்படி வழக்கு தொடரப்பட்டது –
ஒரு வருடத்திற்கு மேலாக நீடித்த வழக்கில் –
இராமநாதபுரம் மாவட்ட நீதிபதி ஸ்ரீதர்மசன்,
அநீதியை எதிர்க்க சமூக ஒத்துழையாமையைச் சாத்வீக முறையில் நடத்துவது தவறில்லை – என்று கூறி வழக்கைத் தள்ளுபடி செய்தார் –
அதன் பின்னர் கூட அந்த ஒத்துழையாமைப் பேராட்டம் நீடித்ததும்,
இஸ்லாமியர்கள் தேவரைக் கொலை செய்ய முயன்றதும் வேறு வரலாற்று உண்மை –
இந்த பழைய வரலாறு இப்பொழுது எதற்கு என்றால் –
இன்று இஸ்லாமிய, கிறிஸ்துவ தீவிரவாதம் தமிழகத்தில் தலை விரித்து ஆடுகிறது –
போராட்டங்கள் என்ற பெயரில் வளர்ச்சித் திட்டங்களை கண்மூடித்தனமாக எதிர்த்து வருகின்றனர் –
மத சுதந்திரம் என்ற பெயரில் –
நமது பெருமைமிகு சம்ரதாயங்களை கிண்டல் செய்தும், புனைவுகளை கூறியும் இழிவுபடுத்தி வருகிறார்கள் –
இவர்களுக்கு பாடம் கத்துக் கொடுக்க –
அன்று தேவர் அவர்கள் கையில் எடுத்த ஆயுதத்தை நாம் இன்று கையில் எடுக்கும் நேரம் வந்துவிட்டதாகவே நான் கருதுகிறேன் –
அது ஒன்றும் மோசமான ஆயுதம் அல்ல –
அதன் பலத்திற்கு சமீபத்திய சான்றுகூட உள்ளது –
நானே, நேரடியாக பார்த்த சாட்சி –
அது –
1998-ல் இதே பழனியில் நடந்த ஒரு
சம்பவம்.-
அப்பொழுது நடந்த ஒரு விநாயகர் ஊர்வலத்தை மார்கெட் ரோட்டில் உள்ள பள்ளிவாசல் எதிரில் மறித்து கற்களை எறிந்து தகராறு செய்தார்கள், ஊர்வலம் தடைபட்டது –
அடுத்த நாள் முஸ்லிம் பெண் ஒருவர் இறந்த போது சடலத்தை எங்கள் மாரியம்மன் கோவில் முன்பாக கொன்டு செல்லக் கூடாது என்று கூறி இந்துக்கள் தகராறு செய்தனர் –
முஸ்லிம்கள் பினத்தை அங்கேயே போட்டுவிட்டு ஓடி விட்டனர், இறுதியில் காவல்துறை அடக்கம் செய்தது –
இதற்கடுத்து நடந்ததுதான் முக்கியமானது,
பழனி தேவஸ்தானம் ஒரு அறிவிப்பை வெளியிட்டது, –
அதாவது – பழனி மலைக்கோவிலுக்குச் சொந்தமான இடத்தில் கடை வைத்துள்ள இந்து அல்லாதவர்கள் எல்லாம் உடனடியாக இடத்தை காலி செய்ய வேண்டும் என்பது அது –
அடுத்த நாள் பழனி நகர முஸ்லிம் பரிபாலன சங்கத்தினர் எல்லாம் ஒட்டு மொத்தமாக சரனடைந்து ஒரு வாக்குறுதி கொடுத்தார்கள் –
அதாவது எப்பொழுதெல்லாம் விநாயகர் ஊர்வலம் பள்ளிவாசலைக் கடந்து செல்கிறதோ அப்பொழுதெல்லாம் முஸ்லிம்கள் சார்பில் மாலை மரியாதை அளிக்கப்படும் என்பது –
அது இன்று வரை தொடர்ந்து நடந்து வருகிறது –
இதைத்தான் மத நல்லினக்கம், இஸ்லாமியர்களின் பெருந்தன்மை என்றெல்லாம் அனைத்து பத்திரிக்கைகளும் எழுதி வருகின்றன-
உண்மையில் பழனி நகரில் 50% தேவஸ்தானத்திற்கு சொந்தமான கடைகளில் பிழைப்பு நடத்துபவர்கள் முஸ்லிம்கள் தான்,
படிப் பாதையில் உள்ள கடைகளிலும் இதே நிலைதான் –
எனவே,
இன்றும் கூட நாம் தேவர் பெருமகனாரின் சமுதாய ஒத்துழைப்பின்மை என்ற ஆயுதத்தை திடமாக கைகளில் எடுத்தால் –
இன்று நடக்கும் அத்துனை பிரச்சினைகளும் விரைவில் முடிவுக்கு வரும்.
நன்றி- வாட்ஸ்அப்
புத்த துறவி ஒருவர் சொன்ன ஒரு அருமையான கதை
ஒவ்வொரு நாளும் நமக்குள்ளும் குருசேத்திர யுத்தம் நடந்து கொண்டு தான் இருக்கிறது. மனசு தான் குருசேத்திரம். அதில் இருக்கும் நல்ல எண்ணமே நியாயத்திற்காகப் போராடும் தர்மர் தலைமையிலான பாண்டவர்கள். தீய எண்ணங்களே அநியாயத்தின் பக்கமிருக்கும் துரியோதனன் தலைமையிலான கவுரவர்கள். ஓயாமல் இருபிரிவுக்கும் போர் நடந்து கொண்டே இருக்கிறது. பாண்டவர்களும், கவுரவர்களும் ஒரே பரம்பரையில் பிறந்த தாயாதிகள்(சகோதரர்கள்). அதேபோல, நல்லதும், கெட்டதும் ஒரே மனதில் உற்பத்தியானவை தான். அர்ஜூனன், தன் சொந்த பந்தத்தினர் மீது அம்பு விட தயங்கியது போல, உலகியல் வாழ்வில் ஈடுபடும் நமது புத்தியும், ஒன்றைச் செய்வதா வேண்டாமா என திண்டாடுகிறது. அப்போது விவேகம் என்னும் கிருஷ்ணர், நம் புத்திக்கு வழிகாட்ட வருகிறார். பாரதப்போரில், விவேகமாக நடந்த கிருஷ்ணர் மூலம் நியாயம் ஜெயித்தது. நம் மனதில் நடக்கும் குரு-க்ஷத்திர போரிலும் நன்மை ஜெயிக்க, விவேகத்துடன் நடந்து கொள்ள வேண்டியுள்ளது. இப்போது புரிந்து கொண்டீர்களா! ஆன்மிகத்தை விட சிறந்த அறிவியல் வேறேதும் இல்லையென்று!
அமர பாரதம் 